Tuesday, January 8, 2013

ऑब्जेक्शन मिलॉर्ड !


आपण जगत असतो म्हणजे आपल्या आधी जगून गेलेल्यांच्या नुसत्या आवृत्या काढत असतो, असंच वाटतं हल्ली. आधी जगलेल्यांचं एक वेगळं कॉम्बिनेशन!
 आपण जन्मतो. कितीएक जन्मले. वाढलो.... प्रेम केलं.... मुलं झाली.... नवीन ते काय? कुठलाही अनुभव नवा करकरीत नाही ना?
जगून गेलेल्यांचं जगणं जगत राहण्यात काय गंमत आहे?
असं वाटून कोणी मरायचं ठरवलं तर त्यातही नवीन ते काय?
आत्महत्येत तरी नवीन काय?
तुम्ही कितीही जगलात तरी जगण्याचा गाभा जुनाच.... तुमचं असं खास काहीच नाही!
मला असं जगायचंच नाही मुळी! सुख असो की दु:ख असो, आनंद असो की निराशा! मला माझं नवं कोरं हवं आहे.
जगातल्या उर्जेचं गणित आणि वर्षनुवर्षांचं पाण्याचं चक्र ...... प्लीज ही उदाहरणं नकाच देऊ.
मला पहिल्यांदाच मिळू शकेल असा अनुभव मला हवा आहे. माझा!  माझा!
समजा कुठलातरी नवीन शोध लावला तर तो अनुभव नवा असेल का? शोध ज्याचा लागला ते नवीन, पण शोध लागल्याचा आनंद तर माणूस कधीचा मिळवत आलाच आहे ना?
जगात नवीन काही नसतंच/ नसणारच आहे, हा साक्षात्कार भयंकर आहे!
जगात पाठवताना आपल्याला कुणी जायचंय की नाही? विचारलेलं नाही. समजा असेल विचारलेलं तरी आपल्याला माहीत नाही.
दिलं जगात सोडून... पण का रे बाबा? कशासाठी?
माहीत नाही.
आपणच शोधायचं.
जगण्याचा उद्देश काय? माहीत नाही. मरायचं कधी माहीत नाही.
ऑब्जेक्शन मिलॉर्ड! मला हे चालणारच नाही.
पूर्वीच्या बंडखोरांनी केलेलंही मला करायचंच नाही.....
हं! असं ठरवलं तर काहीच करता यायचं नाही.
आणि काहीच न करणं तर इतकं सर्वसामान्य आहे!
हे शक्यच नाही हे ही कळलेलंच पूर्वासूरींना!

मग या शोधातूनच ’अहं ब्रह्मास्मि’ चं तत्वज्ञान पुढे आलेलं असेल का?
स्वसमाधान?
..... तो पहिला जीव... ज्याने नवा कोरा अनुभव घेतला..... तोही मीच होते.... नंतरही जगत/मरत आले.... तीही मीच आहे......
असं जर असेल तर हा खेळ कशासाठी?
झालंय ना माझं सगळंच जगून.....
मग त्या जगनियंत्याचा जन्म झाला असेल का?
त्याच्या करमणूकीसाठी हे चाललेलं आहे......
हतबल होऊन माणसांनी शोधलेल्या पळवाटा आहेत या.
मला नाहीच ना व्हायचंय त्याच्या खेळातलं प्यादं.
आय क्विट! मी खेळ सोडतीये.
हा हक्क तर मला असलाच पाहिजे.
तो ही नाही ना!
ही कसली गोची आहे? आणि तीसुद्धा नवीन नाही. कितीक या भोवर्‍यात गरगरले असणार!
सामान्यपण स्वीकारण्याची ही कसली सक्ती आहे!
...........................................
यावर एक युक्तिवाद असा केला जाईल की अनुभव जुना असला तरी तो घेणारी तू नवीन आहेस.
असेल. पण मला आधी उमटलेल्या पावलांवरूनच चालायला लागणार आहे ना?
मला कुठेतरी माझ्या पावलाचा ठसा उमटवायचा आहे. मला अस्पर्श भूमी हवी आहे.
अशा भूमीच्या शोधात कितीही चालायची माझी तयारी आहे.

....................................